Ik heb reclamaties gekregen dat het al veel te lang geleden was dat ik nog wat geschreven heb op de blog, dus bij deze eindelijk maar eens wat tijd maken om wat neer te pennen.
Zoals de vorige keer heb ik men eigen blog even moeten terug lezen om te weten wat ik al verteld heb en wat ik nog kan vertellen. Kwestie van jullie niet te vervelen met dezelfde verhalen.
Eigenlijk is er niet zo heel veel gebeurd voor ons bezoek aan België, ondanks dat we het toch wel druk gehad hebben.
Op het werk startte het jaar wat rustig maar inmiddels is het weer aangetrokken en zijn we met verschillende projecten bezig en staan er nog andere te wachten om mee te starten. Ik heb veel vragen gekregen wat ik nu precies doe. Het is een beetje moeilijk uit te leggen met woorden dus laat ik af en toe eens een foto zien. Zo is er nu een project waarmee we helmpjes maken voor baby's die geboren worden met een afwijking aan hun schedel. Er wordt dan een scan gemaakt van hun hoofd en via de PC gaat dat naar het machine die dan de helm op maat freest zodat het perfect op het hoofd past. Er kunnen zelfs leuke modellen gekozen worden in allerlei kleuren, of zelfs met bv superman of iets dergelijk op.
Ook bij Evy verloopt alles vlotjes. Spijtig genoeg heeft Cortney haar positie bij Michael Kors verloren. Macy's verkocht niet genoeg om een MK manager te mogen blijven tewerkstellen en dus is haar positie komen te vervallen. Spijtig nieuws want Evy werkte heel graag met Cortney, maar we houden wel contact natuurlijk. Zo gaan we zondag naar de Renaissance Fair in Phoenix met zen vieren.
Door dat voorval is Evy wel uitgekozen om de Michael Kors specialist te worden. Ze springt dus van Coach naar MK specialist én ze heeft een voltijdse positie gekregen. Dat wil zeggen dat ze zeker is van 28 tot 34 uren per week en dat ze ook altijd in haar eigen afdeling zit. Er ging toen een papier rond waarop je kon aanvragen om elke week zeker te zijn van 37 uren, en dus heeft ze dat ingevuld en zonet sms'te ze dat ze die uren gekregen heeft, want niet iedereen wat aanvroeg zou die ook krijgen. Maar als je manager je zelf vraagt, je gaat toch die uren aanvragen he?, dan mag je op voorhand eigenlijk al zeker weten dat je die zal krijgen.
Het gaat dus erg goed voor haar op het werk.
Op de vrije dagen gaan we nog steeds regelmatig wandelen, zowel eens in de stad als ergens op ne berg.
Tussendoor zijn we ook naar de GEM show geweest. Ik ben wel vergeten regelmatig foto's te nemen en heb enkel deze twee
We kochten er een schaakbord, enkel voor uit te stallen in ons huis.
Tussendoor verjaart Evy en die jarige mag dan kiezen waar en wat we eten en dat wordt uiteraard zou ik zeggen, de Zinburger. Ik was nog net op tijd om het dessert vast te leggen.
Ik ben dan nog een weekje in Texas geweest voor het eeuwig durende project en dan was het aftellen naar ons België tripje. De zondag voor vertrek ga ik nog met Tony naar de Gunshow. Ongelooflijk wat hier te koop staat. Iedereen kan gewoon wapens kopen hier, en niet enkel de kleine handwapens maar er staan ook grotere en zwaardere wapens te koop. Helaas vergeet ik kompleet om foto's te trekken.
De trip dan: we boeken nog snel een auto om in zaventem op te halen. Op donderdag vertrekken we rond 9 u richting Phoenix en het inchecken en boarden verloopt vlot en ook de vluchten zelf zijn sneller dan ze voorzien hadden.
Slapen lukte niet voor mij, Evy kon eventjes wat knorren, maar dat zijn we gewoon van haar.
In B geland dan de auto afhalen en voor we het wisten zagen we het bord Tienen. Ola zeggen we beiden, zitten we al in Tienen?? We zijn die korte afstanden precies niet meer gewoon, vroeger leek dat veel verder. We rijden eerst naar zus Wendela en Dirk, waar we de komende week zullen verblijven. Althans slapen en af en toe eens eten, want we hebben een druk schema af te werken.
Nadat we ons geinstalleerd hebben gaat het al snel richting de beiden ouders, en lopen al op verschillende plekken even binnen, en eindigen met broer Patrick en familie.
We kunnen overal maar even blijven want om zes uur staan natuurlijk onze eerste frieten op het menu !! lekker, echt lekker zijn ze !!
De dagen erna is het een geloop van de ene plek naar de andere, Evy gaat shoppen met de vriendinnen en ik ga naar men jeugdvriend in de namiddag. 's Avonds komt de vriendengroep langs, we zijn met zen 20-gen, erg leuk om iedereen weer te zien.
Na 1,5 jaar hadden we wel het gedacht dat het vreemd zou zijn om overal weer binnen te komen, maar alles voelt bijzonder vertrouwd aan, het lijkt maar een paar weken geleden ipv 18 maanden.
De rest van de vakantie is het een beetje hetzelfde, van hot naar her, zondag bij vriend Mario en Evy, maandag eerst naar de tandarts en daarna ga ik met oud collega's dikke bicky's moetsen, dinsdag komt Robby en Lore langs, waarmee we voor het eerste kennis maken. Woensdag heeft Tommy verlof genomen speciaal voor ons bezoek en gaan we wandelen in Alden Biesen en eten we tja frietjes natuurlijk. Donderdag gaat evy met de mama shoppen en wringen we nog een bezoekje aan vriendin Nancy ertussen en in de avond gaat Evy uit eten met vriendinnen en ik ga snookeren met de maten van vroeger.
Vrijdag gaan we eerst naar Antwerpen. We nemen er veel foto's van typische Belgische dingen zoals wafels, fritkotten, ...
In de avond hebben we afgesproken in de bron met nog meer vrienden. Het was onmogelijk om met iedereen een avond af te spreken dus hadden we het zo geregeld dat we toch iedereen konden zien op 1 avond en zo konden bijpraten. Op zaterdag hebben we nog wat bezoeken opstaan in de voormiddag en die dag trouwt Evy haar goede vriendin (en ook oud bazin) Miet en we zijn uitgenodigd voor de receptie en het avondfeest. We hadden toch wel maart uitgekozen om hier aanwezig te kunnen zijn. We gaan ook aan de kerk kijken en ze ziet er erg mooi uit.
Op zondag is het al tijd om afscheid te nemen en gaan we nog langs met de naaste familie en dan nog een laatste keer frietjes en koffers pakken om weer terug naar huis te vliegen op maandagmorgen.
Van slapen komt er niet veel meer in huis en we moeten ook weer meteen aan het werk. Daar aangekomen is iedereen bijzonder blij me te zien gezien de omstandigheden. Ik had nooit verwacht dat iedereen zo goed op de hoogte was en dat ze heel meelevend waren. Aan het hotel naast het werk hangen de vlaggen half stok. Zelfs een oud collega stuurt me een bericht of al men vrienden en familie in orde zijn. Als ik zeg dat ik de dag ervoor door diezelfde hal gewandeld hebben (hij wist niks van onze trip) is hij erg blij dat alles ok is.
Voor ons begint het gewone leven weer op het gemakje. Zaterdag komt er een Nederlands koppel langs en gaan we samen iets eten. Zij rijden een nieuwe camper van Chicago naar LA en komen langs Tucson. We hebben hun al eerder ontmoet op meetings van het AA-forum.
Op zondag dus naar de Fair met Cortney en Eddie.
De temperaturen zijn nu zalig. In Belgie hadden we nog geluk gehad met het weer zeiden ze ons, maar wij hadden het koooouuuuud. In Antwerpen heb ik zelfs een muts moeten kopen, zo ne kouwe kop had ik LOL. Het was dus heerlijk toen we weer thuis kwamen in de voor ons inmiddels gewende warme temperaturen van 28 à 32 graden. En uiteraard bij aankomst meteen naar de Panda, want we hadden honger (goesting)
Uiteraard hebben we vanuit Belgie weer heel wat lekkers (lees=chocolade) mee gebracht.
Minder goed nieuws was er wel net voor ons vertrek, 1 van de poezen, Bailey, was sinds december aan het sukkelen met de gezondheid en een dikke week voor vertrek hebben we hem laten inslapen.
Jinx is nog steeds de gezondheid zelve, ondanks zijn 10 kilo's.
We willen toch mijn ouders bedanken voor de goede zorgen voor onze poezen, ze hebben alles gedaan wat mogelijk was voor Bailey.
Ciao