27-09-2014 … Auto verkopen, opruimen, opruimen en opruimen.

Tijdens het weekend van de garageverkoop kreeg ik regelmatig de vraag: en de auto? Al verkocht? Telkens moest ik ontkennen en dat ik werk ging maken van het poetsen van de wagen, foto’s nemen en een advertentie plaatsen op zoekertjes websites. Normaal was het de bedoeling om dat te doen in datzelfde weekend , maar door verschillende omstandigheden werd dat telkens maar uitgesteld tot het wel erg krap begon te worden.

Dus in de week van mijn verjaardag toch maar eens de spons genomen en beginnen poetsen. Nadien wat foto’s genomen en de advertentie geplaatst op donderdagavond 18 september, heel laat.

Vrijdag meteen een paar reacties en biedingen. Eén persoon wilde zo snel mogelijk komen kijken en een tweede kwam kijken als de eerste hem niet zou kopen. Op zaterdagvoormiddag kwam de eerste geïnteresseerde langs, een waal, en ik dus in mijn beste Frans gemengeld met Nederlands en af en toe wat Engels erdoorheen. Maar na een grondige inspectie en een testritje was hij meteen verkocht. Veel gepingeld werd er niet op mijn pingelprijs dus ik heb nog een heel mooi bedrag gekregen voor mijn zwarte raket! Misschien wel ietsje meer dan hij eigenlijk nog waard is, dus we hebben weer eens geluk dat we de juiste persoon op de juiste plek treffen. En mijn voorwaarde om er te mee blijven rijden tot de laatste avond werd ook aanvaard dus op 8 oktober komen ze hem afhalen.

Verder zijn we nog volop aan het opruimen, aan het opruimen en hier en daar ook nog wat aan het opruimen. We hebben ook een rommelmarkt gedaan waar we toch weer heel wat spullen hebben verkocht. Veel van wat nu nog overblijft aan oude ‘nest” wordt weggegooid. De resterende kleding en decoratie wordt aan een meisje gegeven wat een paar maanden geleden eens een gratis kastje was komen afhalen, en toen vertelde dat ze bijna alles gratis dingen ophaalde omdat ze nieuwe spullen niet kon betalen. Kleren haalde ze in de kringloopwinkel. Ze was dan ook bijzonder blij met al die spullen, toch nog een bananedoos of drie vol kleren, en nog wat decoratiespullen en andere dingetjes. Leuk om iemand zo een plezier te kunnen doen ipv het weg te gooien.

Onze kleerkast op de slaapkamer is al afgebroken en weer opgebouwd bij de zus van Evy. Ons bed wordt de dag na ons vertrek ook afgebroken en daar weer opgebouwd. Daar zullen we bij een bezoek aan België dan ook gaan slapen.

Van sommige vrienden hebben we al afscheid genomen. Het zijn drukke tijden wat betreft afspraakjes, zeker in het weekend staan we volgeboekt. We kunnen dus niet iedereen op de laatste dagen zien om afscheid te nemen. Nuja afscheid … er zijn genoeg manieren om contact te houden en als we eens terug komen op bezoek gaan we zeker eens langs bij iedereen. De komende week nemen we nog even tijd voor onzelf en wat rust en gaan we op bezoek in de westhoek, toch een regio die we nog erg graag willen bezoeken voor we vertrekken, zeker nu het 100 jaar geleden is dat de eerste wereldoorlog uitbrak. Toch wel een stuk geschiedenis wat we nog even willen ophalen met dingen als Flanders Fields  Museum, de Last Post, enz….

09-09-2014 … greencard perikelen

Tussen al het voorgaande werk waren we nog naar Brugge gereden op zondag 17 augustus, bij de ouders van Bart uit Atlanta, die onze enveloppe mee gebracht hadden van bij Bart. We bleven een dik uur praten en toen we onze enveloppe open deden, zat er tot onze verbazing maar één greencard in, die van mij. Van Evy haar kaart was geen spoor te zien. Na een dagje Brugge weer naar huis gereden en na wat zoeken een dienst gevonden waar ik naar toe kon mailen met de vraag wat er mis gelopen was. Inmiddels op het forum weer veel hulp gekregen en op de website kunnen gaan kijken, en daar stond ook te lezen dat haar procedure nog steeds in behandeling was terwijl bij mij al stond dat de greencard aangemaakt en geleverd was. Na mijn mailtje kreeg ik vrij snel antwoordt dat onze aanvraag was doorgegeven aan Texas waar ze de greencards aanmaken. Voor 4 september zou de kaart klaar moeten zijn of op zijn minst een bericht moeten gekregen hebben hoe de zaken ervoor staan. Op zes september nog steeds geen bericht en als ik wil inloggen ligt de site weer plat dus mail ik naar hetzelfde emailadres als vorige keer. Een uur later kan ik wel op de site inloggen en zie ik plots dat Evy haar kaart in productie gegaan is !! Dat is dus goed nieuws en hopelijk is de kaart tijdig klaar en kan ze nog naar ons gezonden worden zodat ook Evy op haar greencard kan binnenreizen ipv de stempel in haar paspoort van afgelopen mei.

Inmiddels krijg ik ook al een mailtje terug met het nieuws wat we zelf ook al gezien hadden op de website van USCIS. Ik kijk nu dagelijks of de kaart klaar is, vanaf dat moment kunnen we ze volgen waar ze zit en wanneer ze bij Bart en Ineke aan zal komen. We houden jullie verder op de hoogte ….

 

Update 13-09-2014 … greencard deel II en laatste werkdag:

Inmiddels is de kaart geproduceerd, verstuurd en aangekomen bij Bart en Ineke. Zaterdag 13 september kreeg ik een mailtje van USPS, waarvoor ik me ingeschreven had om mijn pakket te volgen, met de melding dat de enveloppe aangekomen was in het sorteercenter van Woodstock, en 2 uur later al een nieuwe email dat het afgeleverd was op het adres van Bart en Ineke. Toch wel een geruststelling dat de kaart tijdig in België zal geraken zodat Evy kan binnen reizen op haar greencard.

Gisteren op 12 september heb ik ook mijn laatste dag gewerkt. Veel speciaal was dat niet, gewoon een dringende, kapotte matrijs hersteld en nadien nog een beetje mijn werkplek opgeruimd want die wordt ingenomen door collega Danny (draag er goed zorg voor hé man)

Na de werkuren zijn we dan even wat gaan drinken met de rechtstreekse collega’s in Diepenbeek city, uiteraard op mijn kosten. Het was een heerlijk weertje met volop zon, dus hadden we ons op het terras gezet en genoten van een paar Belgische biertjes. Alweer een hoofdstuk afgesloten en op naar een nieuw hoofdstuk…

08-09-2014 … sorteren, inpakken, verkopen en verschepen

Tussen alle opzoekwerk door hebben we veel opgeruimd, gesorteerd en verkocht en ook de verhuisfirma geregeld zodat we onze spullen al richting Tucson kunnen sturen.

Zaterdag 30 augustus hadden we onze garage verkoop georganiseerd en dat was een groot succes. Vooral in de voormiddag was het bijzonder druk en we hebben heel wat spullen verkocht.

We hopen dat iedereen er veel plezier aan beleefd. Er kwamen vrienden, familie, kennisen, collega’s en ex-collega’s. Bijzonder leuk om die mensen nog eens allemaal te zien en samen wat te drinken. Na een lange dag nog opruimen en samen met onze vrienden nog wat gaan afhalen om te eten.
Na wat over en weer gemail met de verhuisfirma hadden we een afspraak voor donderdag 4 september. Gelukkig had ik op woensdag nog verlof op staan dus hebben we de ganse dag zitten sorteren : dit gaat mee, dit gaat niet mee, euhmm wat doen we hier mee? Tja gooi maar op de ‘maybe hoop’, als er nog plaats is gaat het mee, enz …

 

We halen onze koffers naar beneden en vullen die alsof we op reis gaan, ik één koffer, Evy twee, met in het achterhoofd toch al denkend wat we daar in eerste instantie nodig zullen hebben dus veel T-shirts en korte broeken en kleedjes en topjes. Als de koffers gevuld zijn, halen we de kast leeg en beginnen alles in te pakken in bananendozen. Op internet zoek ik filmpjes om kleren zo handig en klein mogelijk op te vouwen/rollen. Ik ben met mijn kleren snel klaar en kom toe met één doosje. Evy heeft er ‘iets’ meer en strand op 9 dozen kleren, 1 doos schoenen, 1 doos handtassen, en 2 grote sportzakken schoenen. Eerlijk delen noemen ze dat ?? J

We hebben 2 schilderijen die we willen meenemen, nuja eigenlijk geen schilderijen maar de canvas doek die ik bij de fotowedstrijd gewonnen heb van het AA forum, en een gewone houten schilderij. Die pak ik zorgvuldig in met bubbelplastiek, piepschuim en karton. De rest, zoals wat decoratiespullen, werkmateriaal, boeken… gaat ook allemaal in bananendozen en wordt klaar gezet. De potten en pannen, en de tupperware wordt gewoon klaar gezet, dat wordt ingepakt door de verhuisfirma zelf. Ik vul ’s avonds nog een berg papierwerk in, ongelooflijk hoeveel papieren je nog moet invullen voor een kist te verzenden.

De volgende dag moet ik werken maar Evy is thuis en ik hou de gsm bij me, zodat ze me altijd kan bereiken. We sms’en regelmatig of het allemaal mee kan en even later belt Evy me, wat er nog mee kan want er is nog wat plaats over. De maybe hoop zit er dan al bij dus worden er nog enkele dozen fotoalbums meegegeven. Zelfs dan is er nog een klein plekje over en Evy propt een hoop handdoeken in een sportzak en die kan er nog net bij. Meer dan verwacht kan dus mee in de kist en ze wordt dan ook dicht genageld. De papieren neemt de man mee, we horen wel als er iets niet juist ingevuld is.

Inmiddels ben ik druk in de weer met het appartement, dat lijkt in orde te komen de volgende dagen. Als het in kannen en kruiken is plaats ik wel eens een link van de website.

Nog nieuws van de poezen dan, we zijn al begonnen aan de ren bij mijn ouders, zodat ze ook daar buiten kunnen. Samen met broer Patrick en papa gaat het werk goed vooruit en nu moet enkel nog de draad ertegen gezet worden, maar die nemen we van de ren bij ons thuis, maar pas de dag voor ze verhuizen. Ook het gat van binnen naar buiten is nog niet helemaal klaar, dat moet nog gekapt worden, maar dat doet papa op zijn gemak in de week.

Als het appartement geregeld kan worden, zal er al een hoop rust wederkeren al hebben we nog wel wat dingen op de planning staan qua regelwerk: nog documenten laten vertalen, nog wat dingen boeken voor de aankomst ginder (hotel eerste nacht, huurauto) en ook voor de ziekteverzekering moet ik nog aan de gang schieten. Maar vanaf volgende week heb ik meer tijd, want ik zit deze week al in mijn laatste werkweek. Vrijdag 12 september is mijn laatste werkdag dus vanaf dan is er meer tijd vrij om nog dingen op te zoeken en te regelen.

Zo, een behoorlijk lange update deze keer … maar we hebben dan ook veel gedaan en geregeld