28-08-2014 ... Garage Sale !


Het opruimen gaat verder. Om alles vrij snel kwijt te geraken gaan we een Garage Sale houden.
Alle kasten worden binnenstebuiten gedraaid om alles gesorteerd te krijgen. De dingen die mee gaan worden apart gehouden en de rest wordt in bananendozen gezet, nadat we er een prijsje op plakken en van sommige dingen een foto nemen. Die foto's plaatsen we samen met een oproep op Facebook en dat mist zijn effect niet !
Meteen krijgen we van alle kanten vragen hoeveel we voor dit of dat vragen. Veel dingen worden dus al vooraf verkocht of gereserveerd. Het principe is, first-come first-served.
Wie eerst is is eerst. Toch hebben we nog genoeg spullen over om er zaterdag een hopelijk leuke dag van te maken met hopelijk ook heel wat bezoekers en kopers. Maar ook wie niet echt op zoek is naar iets mag gerust langskomen voor de gezelligheid en het gezelschap. Voor wie de eventuele buien als excuus wil gebruiken komt van een kale reis thuis want we zullen een tentje plaatsen en ook de carport doet dienst als tijdelijke pop-up store.
Dus bij deze is ook iedereen uitgenodigd die wil langskomen aanstaande zaterdag.
Voor de zekerheid nog even onze zelfgemaakte flyer delen :

Er worden verschillende dingen aangeboden, klein meubilair, electro, kleren, schoenen, handtassen, decoratie en allerlei andere kleine artikelen. Alles is nog in goede staat.
Iedereen is dus welkom, hopelijk tot zaterdag !

12-08-2014 … Vertrekdatum in zicht, tickets geboekt !

 

Al weken struien we het internet af op zoek naar tickets richting Arizona. Nuja, tickets genoeg natuurlijk maar we zijn op zoek naar iets betaalbaar. En dat blijkt niet mee te vallen. Zeker om op Tucson te vliegen valt ons dik tegen qua prijs, vaak tegen de 1000 euro aan en dat willen we liever niet geven dus zoeken we verder op Phoenix als luchthaven om te arriveren.

Na lang zoeken en maar weinige prijsdaling besluiten we toch maar eens te boeken want de tijd begint toch wel erg snel te korten. Dus hebben we eindelijk geboekt, via de officiële site van United Airlines en we vliegen op 9 oktober van Brussel naar Phoenix, de terugvlucht staat gepland voor 8 december, maar die zullen we niet gebruiken. Maar vreemd genoeg kost een enkele vlucht zowat het driedubbele van een normale retourvlucht. Begrijpen wie begrijpen kan, maar het is echt zo. Dus moeten we een retourtje en laten we de terugvlucht voor wat het is. We lichten de familie in over onze vertrekdatum en natuurlijk vinden ze het vroeg, maar dat zou 14 , 19 of 23 oktober ook zo geweest zijn. Uitstellen heeft wat dat betreft weinig zin. Alweer een volgend punt geregeld en op naar het volgende en dat is een huurappartement vinden. Ik heb reeds een shortlist gemaakt van enkele kanshebbers die we nu gaan elimineren tot we er een drietal over hebben en daaruit zullen we dan één selecteren en hopen dat we het van hieruit geregeld krijgen om een huurovereenkomst vast te leggen.
Verder zijn we bijna rond met de verhuisfirma waarmee we een grote kist zullen versturen richting Arizona. Zij bieden de mogelijkheid om de box hier te leveren en we kunnen hem zelf vullen en nadien komen ze hem weer ophalen om in de container te plaatsen en zo de oversteek te maken, maar evengoed kunnen we het totaal pakket kiezen waarbij ze zelf inpakken op dezelfde dag en meteen de kist weer terug meenemen om de container te vullen tot die vol is om de oversteek te maken. We willen dit niet te laat doen, zodat we eens ginder niet te lang op onze spullen willen wachten. Dus sturen we de box een paar weken voor onze vertrekdatum al op pad richting Tucson.

Zo begint alles langzaam in zijn plooi te vallen … wordt vervolgd dus.


 

10-08-2014 … Ontslag indienen

Het is zo ver, aangezien ik vijf weken opzegtermijn moet doen was de tijd gekomen om mijn ontslag te geven op het werk. De avond ervoor maak ik mijn ontslagbrief klaar in tweevoud, één geef ik persoonlijk af bij HR en de andere wordt aangetekend verstuurd via de post zodat het allemaal netjes officieel is. Op woensdag 6 augustus ga ik in de late voormiddag naar de HR afdeling en deel mee dat ik mijn ontslag kom indienen. Ze zijn toch wat verrast en stellen toch wel wat vragen. Over het feit dat ik verhuis naar Amerika hou ik me op de vlakte, wat ik al eerder beslist had om verschillende redenen. Uitlekken zal het zowiezo wel nadien, maar op dit moment had ik er eerlijk gezegd geen zin in om alles uit de doeken te doen. Na HR ga ik naar mijn rechtstreekse ploegleider en vertel hem dat ik zojuist mijn ontslag ben gaan indienen. Hij is zowaar nog feller verrast, ook al heb ik in het verleden regelmatig een hintje gegeven dat dit er zat aan te komen. Enkele rechtstreekse collega’s licht ik ook in, ook via SMS bij diegene die nog op verlof is. Allen zijn ze toch behoorlijk verrast. Mijn twee collega’s die van het eerste moment op de hoogte waren hoef ik natuurlijk niet meer in te lichten. Voor hun is het nu ook vreemd dat alles openbaar is en ze vrijuit over mijn vertrek kunnen praten, buiten het Amerika gedeelte dan, maar dat komt nog wel als ik wat verder in mijn ontslagperiode ben.

Normaal doet zo een nieuws bijzonder snel de ronde in het fabriek maar velen zijn nog op verlof dus zijn er die week maar enkele mensen op de hoogte. De komende dagen/weken zal het nieuws sneller de ronde doen.

Een beetje niet emigratie nieuws tussendoor:

Op vrijdag heb ik verlof en begeef ik me naar Bornem, voor een laatste deelname aan de dodentocht, een trip van 100km die je te voet moet afleggen in maximum 24 uur. Om 21 uur gaat de tocht van start en we krijgen heel wat regen over ons, maar we bijten door en brengen het opnieuw tot een goed einde. Ik doe beter dan vorig jaar ook al is dat totaal niet de bedoeling, maar we leggen de 100km af in 18u57min. Na deze editie is de stand : Bornem 0 – Bart 3

De komende dagen gaan we weer verder aan de slag met de berg werk die ons nog te doen staat en dus zullen de updates elkaar wel sneller gaan opvolgen …

31-07-2014 … Sold!!! en poezen deel II
 

Het is nu officieel. Ons huis is definitief verkocht. Woensdag 30-07 werden we om zes uur bij de notaris verwacht om alles te overlopen en om de akte te ondertekenen. Alles samen nam dat iets meer dan een uur in beslag. Op het laatste zei de notaris dat het precies toch met een beetje spijt in het hart was, en dat las ze precies goed van mijn gezicht af. Toch wel een beetje een krop in de keel op dat moment. Maar goed, we wisten dat dat even een moeilijk moment ging worden. Omdat we er om zes uur moesten zijn en we net na het werk meteen moesten vertrekken, moesten we nog eten en sloegen we het aanbod voor een drankje door de nieuwe eigenaars af, maar zeiden wel dat ze de fles koud moesten laten staan. Binnenkort moeten we toch nog iets afspreken om alles te overlopen en ook zij willen al enkele dingen laten opmeten door buitenfirma’s , zoals gordijnen. Dus spreken we later nog wel eens af. Dus rijden we via Borgloon naar huis waar we iets uithalen om te eten.

Verder nog nieuws over onze poezen ! Drie dagen na mijn vorige post op de blog kwamen mijn ouders langs bij ons thuis en na wat over andere dingen gepraat te hebben, zei mijn papa plots dat zij twee dagen gepraat hadden, en alle voor en nadelen op een rijtje gezet hadden. En daaruit was gekomen dat zij graag voor onze poezen willen zorgen zodat ze hier in België kunnen genieten van hun oude dag. Verrast als we waren vroegen we toch wat bedenktijd, want het we hadden eindelijk beslist om ze mee te nemen en dan doet het vreemd om plots die beslissing terug om te draaien. Maar na een paar dagen waren we het er eigenlijk over eens dat dit voorstel precies was wat we voordien in gedachten hadden. Eigenlijk is het ideaal, ze zijn bij iemand wat we goed kennen, zijn er zeker van dat ze als broertjes samen blijven en niet buiten kunnen (opletten met de deuren papa !! :p) en dat ze goed verzorgt zullen worden én we kunnen ze nog zien als we eens skypen !!

Vandaar dat we aan de ouders meedelen dat we de poezen bij hen willen onderbrengen. Papa en ik zullen ook een kattenren bouwen, zodat ze ook daar tot buiten kunnen gaan zonder weg te lopen. Dat zal de komende weken wel in gang schieten. Uiteraard zullen er mensen zijn die vragen waarom we ze niet meenemen, en geloof ons, het zal niet gemakkelijk zijn om ze achter te laten want het zijn toch wel onze kindjes, maar wij vinden dit voor onze poezen gewoon de allerbeste oplossing. Als er maar enige twijfel bestond, namen we ze zeker mee.

Nu zijn we dus volle bak op zoek naar tickets en een huurhuis/appartement, genoeg werk nog wat ligt te wachten. Mijn eigen werk moet ik zeer binnenkort opzeggen, dus er komen wel enkele updates aan in de nabije toekomst.