vrijdag 16 mei 2014

22-03-2014 …. House for sale … ??

Nog voor we het huis te koop zetten willen we nog enkele klusjes doen, om dan achteraf mooie foto’s te nemen om het op internet te koop aan te bieden. Het nieuws over onze verhuis doet snel de ronde in zo’n klein dorpje dus iedereen is al snel op de hoogte. Nadat er al iemand was komen kijken, werd Evy vrijdag op het werk plots aangesproken. De man kennen we en is uit het dorp en zijn vriendin is op zoek naar een huis. Ze waren de dag ervoor al thuis geweest maar toen zaten we in de Spaanse les. Ook vrijdag zijn we niet thuis dus spreken we af voor zaterdagnamiddag, 22 maart. Evy is werken dus ik ontvang hen en leidt hen rond in ons huis. Ze lijken wel geinteresseert en stellen veel vragen, het bezoek duurt 2 uur.
’s Avonds krijgen we telefoon dat ze zondagvoormiddag opnieuw willen langs komen. Geen probleem dus we spreken af en op zondag wordt er druk gemeten en gekeken of alle kasten zouden passen. Als dat blijkt te gaan, wordt er een schriftelijk bod uit haar handtas tevoorschijn getoverd en voor ons op tafel gelegd. Het is dus menens met de interesse. Er zitten ook enkele geweldige voorwaarden aan verbonden, oa : we mogen blijven wonen in het huis tot maximum half november. Ideaal voor ons om alles rustig voor te bereiden en hier af te sluiten.
We krijgen tot woensdagavond om het bod te aanvaarden. Nadat we afscheid genomen hebben bespreken Evy en ik het bod en begin ik al wat mensen te contacteren die al wat ervaring hebben met huizen verkoop. Elke en Carine van het forum en nog enkele andere mensen vertellen we over het mooie aanbod en los van elkaar zeggen ze allemaal : meteen aannemen!
Zelfs papa zegt: dat is een mooie prijs, laat het maar gaan aan die voorwaarden.
Maar Bart met zijn houten kop voelt dat er toch wat meer te rapen valt, dus toch maar even tegen de stroom ingaan. Het bod ligt al dicht met de vraagprijs waar ik in eerste instantie niet vanaf wil stappen maar omdat de voorwaarden zo goed zijn wil ik toch wel een kleine inspanning doen en een klein beetje van de prijs afdoen. Evy en ik overleggen samen en we beslissen een tegenbod te doen. Maandagavond bel ik terug en doe mijn tegenbod. Ze moet even terug rekenen maar vraagt ook of we eventueel de volgende avond thuis zijn, dus vermoed ik dat we wel tot een akkoord gaan komen.
Dinsdag in de late namiddag krijgen we telefoon en spreken we af om iets na negen bij ons thuis. Er worden nog wat kleine dingen afgesproken en dan wordt ons tegenbod aanvaard.
Ons huis is dus verkocht ! Niet één dag op internet gestaan en echt aan de prijs die we in gedachten hadden. Onvoorstelbaar hoe vlot dit verlopen is. Je moet er natuurlijk een beetje geluk mee hebben, de juiste persoon op de juiste plaats op het juiste moment en ook met het juiste budget natuurlijk. Op zich doet het wel bijzonder veel pijn om er afscheid van te moeten nemen, want ik heb ons huis volledig zelf gebouwd, samen met mijn papa, broer Patrick en nonk Roger, waarvoor nog altijd grote dank. Er hangt dus heel wat emotionele waarde aan, maar goed, ook ons heel geld zit erin dus zonder verkoop zouden we niet kunnen emigreren.
Maandag hebben we afspraak met de notaris om de compromis te tekenen. Daar wordt alles in een officieel document gegooid en moeten we een hoop handtekeningen plaatsen. Na het tekenen van de compromis gaan ze mee tot bij ons thuis en wordt er door hun een fles cava mee gebracht en toosten we op de verkoop.
Opnieuw nemen we heel vlot een enorm grote sprong in ons emigratie proces.

1 opmerking:

  1. Bart, het is precies dat ik een spannend boek aan 't lezen ben... je kan goed schrijven...mss carrièreswitch maken? ;-)
    Bovendien, een late maar toch, proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen