21-10-2014 … Weekendje verder

Het zal weer een vrij lang verhaal worden en ik wil even uitleggen waarom: veel toekomstige emigranten zullen deze blog lezen (hoop ik toch) en daarom ga ik over sommige dingen behoorlijk in detail, voor vrienden en kennissen wellicht soms te veel details, maar nu weten jullie ook meteen de achterliggende reden daarvoor. Iemand anders kan veel hebben aan ons verhaal, net zoals wij veel uit andere blogs gehaald hebben voor onze emigratie, vaak echt onbetaalbare hulp en informatie …



Deze zat op ons terras, zeker 10cm breed en kom em zo op mijn handen nemen

Inmiddels hebben we weer een druk weekend achter de rug, nuja druk … op zaterdag studeren we voormiddag al een beetje en net na de middag brengen ze onze meubels. We zien de truck de inrit oprijden van het complex hier maar vind niet meteen ons appartement. Ze rijden een rondje en zien hun weer dwars voor de oprit doorrijden om een rondje langs de andere kant te maken. Ik loop maar snel even naar buiten om te wuiven want het complex is groot en anders blijven ze rondjes rijden. Als ze me zien rijden ze tot aan het appartement en parkeren de truck en de dunne van de twee komt even binnen kijken om te overleggen waar alles moet komen.

 

 

Zij doen echt alles, ook het in elkaar schroeven van hetgeen nog niet in elkaar staat, zoals het bed en het bureau’tje. De kleinste van de twee brengt alle kleine dingen naar boven en begint te monteren. Ik vraag of ik met iets kan helpen maar ik ben volledig overbodig. Het is bijzonder warm en als de tweede, nogal zwaarlijvige persoon ook begint te helpen dingen naar boven te brengen, zie ik dat hij bijzonder kortademig is en nogal zweet dus ik bied hun een drankje aan, wat dankbaar aanvaard wordt met een ad-fundum van een flesje water. Op een uurtje hebben ze alles binnen, op zijn plaats en gemonteerd en zijn ze ribbedebie. Goei service van Copenhagen. Wij ruimen alles op, kleden alles een beetje in en nemen dan foto’s voor op de blog en op facebook. Toch wel leuk dat we nu onze persoonlijke spulletjes al een beetje kunnen uitstallen, dat voelt toch meteen een stukje vertrouwder dan die kale kamers van de eerste week.

 

 

 

Op zondag doen we echt niet veel, buiten veel studeren, een beetje op het gekke af, zoveel studeren we en doen we testen op internet op toch maar zo goed mogelijk voorbereidt te zijn want we willen echt wel van de eerste keer door zijn op onze theorie en hopelijk ik ook op mijn praktijk. Evy kan nog niet voor haar praktijk gaan aangezien ik zo dom geweest ben om enkel mij als bestuurder op te zetten met de huurwagen. Dus zal Evy met de nieuwe wagen moeten gaan testen voor de praktijk. Dit geeft haar wel de tijd om even te wennen aan de wagen en het verkeer hier, want ze heeft hier nog niet veel rondgereden.

Maandag hopen we onze SSN te hebben, want die heb je nodig voor je rijbewijs te mogen gaan. We zijn er achter gekomen dat we onze appartement nummer niet opgeschreven hadden op het papierwerk van de aanvraag van de SSN. Als de facteur langs komt (ons appartement is net tegenover de mailboxen) gaat Evy even vragen wat er gebeurt als je je Apt# vergeet te melden. Het antwoordt is nogal schokkend : Dat gaat terug mee en wordt vernietigd !

 

 

Onze eerste echte post

Oeps … wij dachten dat het wel bij de lease office zou afgegeven worden en we het via hen zouden krijgen, niet dus. We kijken meteen op de klok en op internet. De Social Security Administration is open tot 15u, het is iets over 14u, dus snel alles nodige documenten bij elkaar geraapt en snel de auto in. Om 14u35 komen we aan, gelukkig mogen we nog binnen na inspectie op wapens, en we zijn zowaar meteen aan de beurt. We leggen de situatie uit en er zijn enkele mogelijkheden. Wij kiezen voor de snelste: een nieuwe aanvraag doen. Je mag er drie per jaar doen, renewal noemen ze dat, en 10 op je ganse leven. In principe kom je nooit aan die tien stuks, maar toch een beetje kl*te dat we al meteen een renewal moeten doen, maar we willen die SSN zo snel mogelijk hebben. Scott helpt ons echt geweldig en we krijgen niet alleen een nieuwe aanvraag, we krijgen ook meteen ons nummer mee zodat we het kunnen invullen op onze aanvraag voor het rijbewijs. De kaart zelf zal dan met de post in de bus vallen één van de komende dagen. De rest van de maandag studeren we weer een beetje (veel).

Op dinsdag is het dan zo ver, vandaag gaan we voor onze rijbewijzen gaan. We ontbijten, frissen alles nog even op en vullen van thuis uit het aanvraagformulier in en printen het af. Ik ga nog even tanken want het lampje is aan, en ik heb geen zin om stil te vallen tijdens mijn praktijkproef. We rijden naar de dichtstbijzijnde DMV (Department of Motor Vehicles) en melden ons aan. We moeten een papier ondertekenen, en al meteen een oogtest doen, die voor beide goed is. Voor we klaar zijn wordt onze nummer al afgeroepen en moeten we naar een ander loket waar we opnieuw een document ondertekenen en op een papiertje een handtekening moeten zetten die nadien op het rijbewijs komt te staan. Ook een foto wordt meteen genomen en dan moeten we weer gaan zitten tot onze nummer wordt afgeroepen.

Een half uurtje later wordt mijn nummer afgeroepen en als ik aan het loket zit is Evy wat later ook weg. Mijn documenten worden bekeken en ik betaal 10$ en mag dan de written test gaan doen (theorie). Het studeren heeft echt zijn vruchten afgeworpen want na vraag 25 stopt de pc ermee terwijl er 30 vragen beantwoordt moeten worden. Je moet 24 op 30 halen om te slagen en dat wil dus zeggen dat ik één foutje heb en de rest fout mag hebben en dus stopt de PC vanzelf. Ik heb er een dikke 4 minuten over gedaan.

Ik ga terug naar de balie, krijg felicitaties en er wordt gevraagd of ik de roadtest ook wil doen vandaag: graag dus. Ik meld dat ik een huurwagen heb, dus willen ze even de papieren checken dat het voertuig wel degelijk op mijn naam gehuurd is. Als ik terug kom van de papieren te halen in de auto kom ik Evy binnen terug tegen. Zij zat aan de andere kant van het gebouw aan een loket, we lopen samen naar dezelfde balie. Ik leg mijn papieren voor en mag het voertuig al voorrijden, terwijl Evy aan haar written test gaat beginnen. Ik parkeer de wagen en de dame komt buiten en ik moet inparkeren, achteruit stoten en weer terug vooruit rijden. Plaats genoeg dus een makkie voor iemand die met een Dodge Ram gewend te rijden is.

Ze neemt plaats naast me en stuurt me op pad. Ze geeft me onderweg zelfs tips waar de borden staan ed. Heel vreemd. Maar een zestal minuten later rijden we weer de parking op en zegt ze dat ik een heel goed chaffeur ben en dat ze meteen zag dat ik eigenlijk al jaren een rijbewijs had. Evy kwam net buiten toen ik aangereden kwam en had net haar test klaar, zo snel was ik dus weer terug. Evy is, uiteraard zou ik zeggen, ook geslaagd voor de written test en zal dus nadien haar roadtest doen.

Ik krijg een tijdelijk rijbewijs mee op papier en het echte zal met de post opgestuurd worden. Dan vinden wij trouwens bijzonder vreemd, dat zulke belangrijke documenten zoals SSN (misschien na de greencard wel het belangrijkste document) en het rijbewijs gewoon met de post opgestuurd worden. Enfin, we zijn beide blij dat we geslaagd zijn en nu kriebelt het dus om onze wagen af te halen. Als we naar huis rijden komen we langs het kantoor waar we de verzekering willen afsluiten dus stoppen we even. Als we binnen gaan laat Heather ons haar pc scherm zien, en wat staat daar open? Onze offerte! Ze wou ons juist bellen en zag ons toen stoppen dus echt wel toevallig. It’s a sign zegt ze. We vertellen haar dat we geslaagd zijn en graag de verzekering zouden willen afsluiten. We wachten nochtans op een document van onze oude Belgische verzekering maar ze krijgt het klaar om toch vandaag al de polis te laten starten, maar we moeten het document zo snel mogelijk doorsturen als wij het toegezonden krijgen vanuit België. We betalen meteen voor 6 maanden, dat spaart ons 84 dollar uit tov maandelijkse betaling en als we klaar zijn gaan we thuis snel wat eten, ik bel naar Derek, de gast die ons de wagen verkocht om te vragen of we onze nieuwe raket vandaag kunnen afhalen. Geen probleem. Dus rijden we even langs de bank voor een cashier’s check en rijden dan door naar Volvo of Tucson, helemaal aan de andere kant van de stad. We regelen het papierwerk, de wagen wordt nog gekuist terwijl wij dat doen en we praten nog even met Derek (zijn pickup is vanmorgen gestolen) en dan gaan we betalen met een andere persoon, de één of andere manager. Hij wil ons nog vanalle dingen aansmeren (een vierjarig onderhoudscontract, en nadien een extra alarm) maar we weigeren alles en daar is hij niet zo blij mee. Maar we willen binnen ons budget blijven en zijn voorstel was gewoon veel te duur. Uiteraard hopen we dat we geen problemen zullen krijgen met de wagen.

De wagen is inmiddels buiten klaar gezet en Derek zet de tijdelijke nummerplaat erop, een stukje papier. De title van de auto, en de registration komen ook alweer via de post.

We rijden de auto van de parking af, ik met de nieuwe en Evy met de huurauto. 200 meter verder rijden we een parking op en wisselen we, want Evy mag niet met de huurwagen rijden, en voor Volvo moest er iemand met een AZ rijbewijs de auto van de parking afrijden. Eens op straat tellen terug de State Laws en mag Evy wel met de nieuwe wagen rijden op haar Belgische rijbewijs en ze is ook mee verzekerd uiteraard, als medebestuurder, en ik zal dus voorop rijden dus met de huurauto. Evy is toch licht nerveus want het is spitsuur en erg druk. Maar na een paar rondjes op de parking rijden we rustig naar huis en dat doet ze echt prima.

Geen enkele keer komt er een wagen tussen ons in rijden en na een half uurtje zijn we weer thuis. Nu kan ze volop beginnen te oefenen met rijden zodat ze de wagen , het verkeer en de omgeving kan leren kennen en volgende week ofzo, voor haar praktijk kan gaan. Donderdag zal ze zowiezo weer even moeten volgen als ik de huurauto ga binnen brengen op de luchthaven van Tucson. Nu hebben we buiten haar praktijktest bijna alles op orde en kunnen we de komende dagen even genieten van de omgeving, dus de volgende updates zullen wellicht wat korter worden … ;)

 

Tot snel