10-11-2014 … Volunteer Saguaro NP en Day of the Dead Parade

Ik loop achter met de blog dus toch maar even snel een update plaatsen voor de liefhebbers. Vorige woensdag hadden we ’s middags een afspraak met een Belgische die al sinds ’75 in Tucson woont, ze werkt aan de University of Arizona (UoA). Ze is er verantwoordelijk voor de ganse Chemistry afdeling. Zelf geeft ze ook nog les. We spreken af aan de universiteit zelf en we zien dat dit een bijzonder mooie buurt is, met een winkelstraatje met allerlei bars en restaurantjes, echt heel leuk. 

Aan de Main Gate ontmoeten we Ann en we eten op de hoek onze lunch. We praten over haar leven in Amerika. Na een dik uur moet ze weer aan het werk en nemen we afscheid. Wij bekijken het winkelstraatje en wandelen nadien over de campus, die heel mooi verzorgt is. Het is net een scene uit een Amerikaanse film die over het studentenleven gaat. 

De rest van de dag vullen we met een bezoekje aan het open winkelcentrum La Encantada in de Catalina Foothills. Op donderdag en vrijdag doen we niet veel, we werken aan ons CV en surfen naar verschillende websites om al eens te kijken naar de jobaanbiedingen. En natuurlijk ook eens een ijsje gaan eten in de Dairy Queen hier wat verderop.

Zaterdagmorgen zetten we de wekker bijzonder vroeg, maar we zijn al eerder wakker. We gaan vandaag vrijwilligerswerk doen in het Saguaro National Park. Lange broek, lange mouwen, een hoed of pet, veel water en wat snacks raden ze aan om mee te brengen. Enkel de hoed of pet ontbreekt bij ons. We rijden naar het oost gedeelte van het park en zijn er ruim op tijd, om kwart voor zeven. En ruim is wel heel ruim want we wachten en wachten maar er gebeurt niets en we zien niemand opdagen. Ik check of de tijd klopt op internet en daar staat wel degelijk 7.00 AM. We kijken eens aan het rangerstation en er staan bordjes waar de vrijwilligers moeten parkeren dus het is wel degelijk vandaag. Als we terug naar de auto gaan om ons klaar te maken om te gaan wandelen, stopt er een truck van de NPS en die vragen of we voor de buffelgrass pull komen. Ah dan toch nog! We maken kennis met de twee jonge medewerkers, het zijn geen echte rangers maar werken wel voor de NPS. Een derde medewerksters komt zich voorstellen en verontschuldigd zich want zij heeft het verkeerde uur op de website gezet, het moest dus 8.00 AM zijn. Er sijpelen langzaam meer mensen binnen en iedereen stelt zich aan elkaar voor. Dan nemen we plaats in de trucks en auto’s en rijden naar de plek waar ze vandaag willen werken. Dan nog een 20 minuutjes wandelen en in de wash (een soort natuurlijk gevormde brede U-vorm waar het regenwater wordt afgevoerd als het hard regent) krijgen we de uitleg welke drie soorten gras er verwijderd moet worden. Het is een gras dat in de jaren 30 is ingevoerd om het vee te voederen maar nu te overheersend is en de lokale planten en grassen bedreigd. En dan beginnen we eraan, met een houweel en pikhamer de wortelen loskappen, een hoop maken van het gras en het hogerop de wand of een rots bijeen leggen met de zaadjes onderin geplooid en er stenen op leggen zodat het goed blijft liggen. 

Mijn lange mouwen gaan al snel uit en even later hangt er een bol cactus aan mijn arm te bengelen. Een Cholla heeft zich net onder mijn elleboog in mijn arm geramd. Ik laat het zien aan de vrouwelijke medewerkster Kate en voor ze kan zeggen dat ik er niet met mijn handschoen aan moet trekken hang ik er al in. Dus sta ik daar mooi met met handschoen tegen mijn andere arm aangeplakt. Ze haalt een tang boven en moet elke stekel apart uit mijn huid trekken. Ze zitten behoorlijk diep maar ik voel er weinig van als ze de stekels er een voor een uittrekt.

Hier een voorbeeld van zo'n Cholla, de hele bovenste bolletjes laten makkelijk los om het zaad te verspreiden:

We pauzeren regelmatig en drinken veel want het is al behoorlijk warm geworden. Om half elf wordt er stilaan afgerond en wandelen we terug naar de auto’s. Een soort gras wordt in zakken gestoken en mee terug genomen. Onderweg wisselen we die zakken af om te dragen want ze zijn behoorlijk zwaar. Aan het visitors center aangekomen wordt iedereen nog uitgenodigd om een snack en een drankje te nuttigen. Sommigen gaan meteen naar huis maar wij gaan wel nog even mee.
We praten nog wat na en dan gaan wij, als laatste, ook naar huis. In de namiddag skypen we met mijn ouders en zien ook de poezen even. Die zijn inmiddels al goed gewend, zeker Jinx die overal op kruipt en springt om alles te ontdekken.
Vorige week wouden we al naar de Zinburger gaan, een burgerrestaurant dat in 2014 uitgeroepen is tot ‘best burger’. Dus gaan we vanavond een nieuwe poging doen en vertrekken we op tijd. We bestellen housemade onionrings en nadien een hamburger met frieten. Het smaakt inderdaad erg lekker! Voor herhaling vatbaar dus.

Zondag is rustdag, dus gaat Evy wat aan het zwembad hangen. 

In de namiddag gaan we winkelen in de Costco. Ze verkopen er zelfs kickertafels. Ik tank er ook erg goedkoop, dat kan trouwens alleen als je een lidkaart van de Costco hebt.

In de late namiddag vertrekken we naar Downtown, want vandaag staat het grootste evenement van het jaar in Tucson op het programma, de Day of the Dead Parade, eigenlijk de All Souls Procession, zie : http://allsoulsprocession.org 
Daar komen ruwgeschat 100 000 mensen naar toe. Heel veel mensen doen er aan mee, als toeschouwer of meelopend met de parade. Alles is gratis en je hoeft je ook niet in te schrijven ofzo, gewoon opdagen aan de start. Wij gaan echter als toeschouwer. We wandelen eerst door de stad, maken een praatje met een groepje mensen, één van Phoenix, één van Chandler en één van San Diego. zij komen helemaal naar Tucson afgezakt voor de parade. We zien in de straten van downtown al veel mensen in hun outfit.

Het is een Mexicaanse traditie, en het is de 25e editie in Tucson van de parade. Iedereen in de parade verft het gezicht in wit en zwart of draagt een masker. Ze hebben ook foto’s of borden bij van hun overleden dierbaren. Soms zijn er ook protestborden bij, bv over de Palestijnen.

Aan de ene kant is het een beetje luguber maar aan de andere kant is het bijzonder mooi en alles verloopt heel rustig en sereen in een hele losse sfeer. Er zijn mensen bij die urnes bij hebben ne briefjes waarop je een boodschap kan schrijven en het briefje dan in de urne moet steken. Er zijn ook vaak groepen bij die muziek maken (meestal van die Mexicaanse trompetten en trommels) en dansen erop los.
De parade eindigd dan op een groot plein net west van de I10 en daar staan eetstandjes en enkele kleine podia en één heel groot waarop er wordt gedanst op voor ons vreemde muziek.
Op het laatste van de show wordt er een hele grote bal bovenop het podium gezet, waarin alle verzamelde briefjes zitten en dan in vuur wordt gezet, waarop iedereen begint te schreeuwen en te roepen. 

Ik had ook even gefilmd, dat kan je hier bekijken:

Toen dat achter de rug was begonnen de meeste mensen naar huis te gaan dus zijn wij maar gevolgd en terug naar de wagen gegaan en weer naar huis. Het was een bijzondere ervaring, echt heel mooi om dit spektakel te mogen meemaken. Mooi om eens te zien hoe een andere cultuur de doden herdenk.

Terwijl ik mijn verslag aan het maken ben op maandag gaat de bel en de man van UPS levert onze pastaborden af. Voor we open doen zit hij al terug in zijn truck dus blijkbaar moeten we niets aftekenen. We hebben in elk geval onze borden.

Ohja, het weer de voorbije dagen .... stralende zon, geen enkel wolkje te zien en rond de 25 á 28 graden. En de komende week blijft dat zo :)