maandag 19 mei 2014


18-05-2014 … verkenningstrip - Dag 1 : Brussel - Las Vegas

We zijn weer op weg, deze keer met een andere insteek dan andere jaren.
Om iets na zes staan we op en maken we ons klaar voor vertrek. De avond ervoor hadden we alles al klaar gezet zodat we vanmorgen enkel nog wat kleine spullen moeten inpakken.

Het belangrijkste hebben we mee, de enveloppes die we op de ambassase kregen en onze reispassen met het inreisvisum erin.

We rijden deze keer zelf en parkeren de wagen op de discountparking in Melsbroek en gaan dan met de gratis bus richting Zaventem, een 10 minuutjes rijden. Daar aangekomen schuiven we aan in de rij bij US Airways om in te checken. Weer de standaardvragen over de bagage en dan de vraag of we willen inreizen op ESTA of ons inreisvisum. Het laatste uiteraard. We printen zelf de boardingpassen uit en laten de bagage wegen, belachelijk weinig. We hebben nog nooit zo licht gereisd denk ik. Eén koffer weegt 18,9 kg, de andere amper 16,2. En daar zitten dan nog twee kilo chocolade in en in de eerste koffer zes flesjes bier, a la Duvel.
We eten nog snel onze eigen sandwichekes op en gaan dan door de douane en de controle en als we aan de gate (B1) komen beginnen de eerste al te boarden. Wij hebben nog tijd om even naar het toilet te gaan en dan gaan we ook aan boord. De vlucht vertrekt op tijd richting Philadelphia maar als we ons neerzetten zien we tot onze grote verbazing dat we geen eigen schermpjes hebben !! Bummer !! Dat wordt een lange vlucht !
mijn uitzicht gedurend de hele vlucht
 
En dat was het ook, wat gelezen, op de Ipad gespeeld, proberen te slapen met de nadruk op proberen. Althans voor mij want Evy heeft wel een paar dutjes gedaan.
We komen gelukkig wel sneller in Philadelphia aan dan verwacht. Wij hadden normaal 2u45 overstaptijd maar dat is plots verlengd met een dik half uur. Met de enveloppe in de hand lopen we richting immigrations en we zijn vrijwel meteen aan de beurt. We moeten opnieuw vingerafdrukken geven, Evy alle vingers en duim, ik enkel mijn vier rechtervingers en geen duim. Onze papieren worden in een rode tas gestopt en de vriendelijke meneer wijst ons waar we moeten zijn voor de ‘secondary inspection’. Daar moeten we meteen de rode tas afgeven en even plaats nemen. Na een vijftal minuten worden we geroepen door een vriendelijke zwarte dame die meteen een paar papieren voorlegt waar we moeten handtekenen én echte vingerafdrukken zetten met de rechterwijsvinger, met echte inkt dus op hetzelfde papier. Dat dient blijkbaar om naar de instantie te sturen waar ze de greencard zullen maken. Als Evy net hetzelfde heeft gedaan zegt de dame: OK that’s it, you’re all set en we mogen vertrekken !Geen interview of vragen dus en onze koffers liggen nog niet eens op de band zo snel staan we weer buiten ! Ik vermoed dat we een wereldrecord scherper gesteld hebben qua tijd.
Een andere jeugdige kerel had meer pech en werd dieper geïnterviewd dan wij voor zijn twee maanden bezoek aan Amerika. We hoorden de officier van dienst vragen waarom hij zo’n rode ogen had. Blijkbaar op die basis uit de rij genomen voor verdere inspectie.


Enfin wij zijn er door en na het ophalen van de koffers gaan we naar de gate. We lopen daar wat rond, ik koop ook een nekkussen in de hoop wat beter te kunnen slapen op de tweede vlucht en we eten wat kippen … euh iets met kip, gegrild of gefrituurd met een paar frieten erbij. De tweede vlucht heeft een dikke 3 kwartier vertraging maar dat halen we nadien we in de lucht weer in en dus landen we redelijk op tijd in Las Vegas na een saaie vlucht met hier en daar wat lichte turbulentie. Hier gewoon meteen de koffers afhalen aan de band, en met de bus naar de car rental, Alamo voor de vijfde keer. Weer de gebruikelijke upgrade vragen  die we zoals altijd weigeren en we mogen in de garage uit een lange rij een wagen kiezen.

Hier wat foto’s, welke denken jullie dat we gekozen hebben ?? Laat u niet misleiden ;)


 


Na een korte inspectie van de wagen rijden we naar ons hotel, het Rio hotel, wat een beetje off strip ligt maar aangezien de prijzen serieus hoog waren dit weekend hebben we voor deze goedkopere oplossing gezorgd. Voor 65$ incl. Resort Fee valt de kamer reuze goed mee, bijzonder groot.




Na de koffers op de kamer gezet te hebben gaan we te voet richting strip want we hebben grote honger ! Uiteraard zou ik zeggen, gaan we rechtstreeks naar de Panda Express voor een lekkere maaltijd. Jaja wij zijn snel content op dat vlak.



Veel meer doen we niet meer en gaan terug naar ons hotel om te rusten, morgen vertrekt de reis richting Arizona, maar voormiddag doen we eerst nog wat inkopen. Het internet op de kamer werkt niet zoals beloofd (gratis bij de resort fee en als ik inlog op internet moet ik betalen) maar het is nu te laat dus morgenvroeg even een belletje doen naar beneden zodat ik dit verslag kan uploaden op de blog. Evy heeft de weg naar dromenland reeds gevonden en ik ga er ook aan beginnen.

 

See ya

B&E

3 opmerkingen: