28-05-2013 …het gemeentehuis

Na het werk rijden we tot in het gemeentehuis, om te kijken of ‘onze’ datum nog vrij is. Het lijkt wel of we een brood gaan kopen, zo simpel nemen we dit op. De datum is inderdaad nog vrij en omdat we vrij laat trouwen, om 17u, belt de dame even naar Mr.de burgemeester himself om te vragen of dat past. Toevallig is hij net aanwezig en komt even kijken wie het is wat wil gaan trouwen. We vragen hem dan ook om het niet tegen te veel mensen te vertellen aangezien we het simpel willen houden en er niet te veel ruchtbaarheid aan te geven.
De totale som komt op maar liefst 7,5 euro, de kosten voor het trouwboekje ….
Enkele dagen later vraag ik mijn neef Marco om mijn getuige te zijn, aangezien wij ooit elkaar die belofte hebben gemaakt toen we klein waren, hou ik me aan die belofte van jaren geleden, net als hij want ook ik was jaren geleden zijn getuige op zijn trouw.
Ook hij aanvaard dit met plezier zodat wat getuige betreft alles in orde is.
In de winkel waar Evy werkt wordt het ook gemeld ivm de dagen verlof die erbij horen en tja … dan gaat het snel de ronde en dus van geheimhouding is na enkele dagen geen sprake meer. Dan maar snel de rest van de familie en vrienden ook inlichten zodat ze het niet van vreemden vernemen.
Op het werk neem ik twee collega’s, die ik trouwens al veel langer ken wegens samenwerken in mijn vorig bedrijf (we zijn met ons drieën na de sluiting van ons vorige werkplek, bijna gelijktijdig verhuisd naar onze huidige werkgever), in vertrouwen en vertel hen het hele verhaal, dus niet alleen over het trouwen zelf, maar ook de reden waarom, de kans op emigratie naar Amerika. Zij volgen ons ook altijd op onze Amerika reizen en dat was zowiezo een vaak aangehaald gespreksonderwerp op het werk.
Nu is het aftellen naar de eerste stap in ons emigratieproces …. Trouwen!