woensdag 15 oktober 2014


11-10-2014 … Lange update, voor en na vertrek.

Na ons bezoek aan Ieper werd het plots heel druk, de dag van vertrek komt nu wel heel snel dichtbij! In de eerste plaats gaat de aandacht naar de poezen en het opruimen. Op vrijdag gaan we met de kleinste van de twee naar de dierenarts voor een nieuwe spierversterkende spuit. Met het nodige kattengezang en stress is hij er weer vanaf voor een maand of twee, maar als hij zijn bench ziet weet hij al hoe laat het is dus het wordt moeilijker om hem erin te krijgen, ondanks zijn snoepjesbeloning.

In de avond gaan we met onze ganse vriendengroep uit eten bij de Italiaan. We krijgen een leuke poster cadeau met alle koppels op gefotografeerd en een enveloppe met echte dollars. Nadien drinken we nog wat op een terras. Idd, buiten want het is nog lekker nazomerweer, al verhuizen we wat later toch onder de terrasverwarmers in.

Op zaterdag komt mijn papa langs om de draad van de kattenren af te breken en bij hem thuis tegen de nieuwe ren te plaatsen. Dan weer snel naar huis voor bezoek, eten en namiddag tot bij nonk Roger en dan het eerste heel moeilijke moment.
De poezen gaan nu definitief verhuizen naar mijn ouders. Uiteraard horen hier behoorlijk wat tranen bij, het is toch bijzonder moeilijk om afscheid te nemen van onze kindjes, wat ze toch voor ons een beetje zijn. Jinx is makkelijk in zijn bench te krijgen maar Bailey stribbelt tegen maar uiteindelijk lukt het. Evy wil in eerste instantie niet mee maar uiteindelijk is ze toch overtuigd om te zien hoe we ze in hun nieuwe omgeving zullen afzetten.
We zetten ze meteen buiten in de ren zodat ze weten dat ze ook hier buiten kunnen. Ze verstoppen zich snel in een hoekje of een huisje van de krabpaal. We blijven een tijdje binnen en Jinx vind ook de weg naar binnen en loopt al even voorzichtig rond. Bailey blijft buiten, wat de ganse nacht en de volgende dag ook nog zo is. Die volgende dag zetten we hem toch maar binnen en blijven ook dan even kijken hoe hij reageert en al snel ligt hij toch in de zetel en in zijn krabpaal. Elke dag gaat het zo wat beter. Jinx loopt rond alsof hij er al jaren woont.

Zondag, maandag en dinsdag krijgen we nog vele bezoekjes en word er naar het containerpark gereden, naar het gemeentehuis, naar de twee banken en meer van die saaie dingen die er bij horen. Tussendoor krijgen we verschillende bezoekjes van mijn (ex)collega’s, vrienden en familie. Ook worden er nog dingen afgehaald die we tot op het laatste wilden bijhouden, zoals de wasmachine, droogkast, stofzuiger, enz … Tussen dit alles door worden nog onze koffers gepakt. We dachten aan te komen met drie koffers maar dat is niet gelukt dus moesten we snel op zoek naar een vierde koffer die we wel snel geschonken kregen door de nieuwe bewoners.

Op woensdag komen ze mijn auto afhalen (sniksnik) en dit is onze allerlaatste avond in ons huis.  De ouders komen langs en ook vrienden en familie. Het afscheid is uiteraard bijzonder zwaar. Dit zijn de dingen die het minst leuk zijn aan emigreren, het afscheid nemen van de mensen die ons dierbaar zijn. Maar het hoort erbij hoe moeilijk het ook is.

De volgende morgen komt de taxi ons uithalen om 6uur en we zorgen dat we klaar staan. Even ervoor zijn we nog snel een paar zakken met kleren die niet meegingen in de container gaan gooien. Als de deur dicht getrokken is is er geen weg terug … we zijn nu echt op weg richting USA.

Op de luchthaven verloopt alles soepel, het inchecken gaat vlot, het bijbetalen van de koffers is geen probleem (100$/extra koffer) en ook de andere controle verloopt vlot. Om 10 uur moeten we vertrekken maar dat wordt een half uurtje later maar de vlucht verloopt goed en we zijn op tijd in Newark. Onderweg een klein beetje kunnen slapen en wat films gekeken. Tijdens de overstap in NY eten we een burger en om half 4 plaatselijke tijd vertrekken we voor een 5u30 durende vlucht naar Phoenix. Die verloopt nog vlotter dan de andere want we slapen er 5u van. Heerlijk als dat lukt en zo lijkt het alsof we die vlucht niet gemaakt hebben. Nuja vast slapen is dat niet, je wordt regelmatig wakker maar de vermoeidheid is te groot waardoor je makkelijk terug in slaap valt. Oorstopjes zijn voor mij wel een must. In Phoenix aangekomen weer een karretje voor de bagage want dat is niet te dragen en zo naar de bus voor de car rental. Bij dollar mijn reservering voorgelegd en in de wagen gaan afhalen. We mogen kiezen uit de rij … van één auto. Het wordt een Chevrolet Captiva. De koffer en de achterbank zitten propvol, maar het lukt. We rijden naar de Best Western en checken in, en gaan nadien nog een Panda Express doen, een jaarlijkse gewoonte op de eerste avond. Het smaakt weer als vanouds, lekker dus.

Na het douchen vallen we snel in slaap en we zijn even snel weer wakker, en echt klaarwakker ! Om drie uur zitten we al met de Ipad aan en rechtop in bed. Een uur later proberen we opnieuw te slapen en bij Evy lukt dat redelijk al wordt ze regelmatig ook nog wakker, maar ik lig wakker van 3u tot 6u15. Dan slaap ik nog een half uur en om iets voor zeven staan we toch maar op. Via FB laat Dorine van Frans weten dat ze eventueel wel wil langskomen in de Ikea om even kennis te maken. Wij rijden eerst naar een Albertsons en kopen wat dingen om die dag te eten en rijden dan naar de Ikea waar we Dorine al snel zien zitten en wuiven. We praten dik drie kwartier en dan beginnen we aan het shoppen. Dorine loopt gezellig met ons mee. Wij nemen twee winkelkarren al krijgen we nadien gezien wel alles in één kar. We kopen een set borden, bestek, wat kommen, badhandoeken en nog wat spullen. Buiten nemen we afscheid van Dorine. We zien elkaar nog wel spreken we af. We proppen de spullen bij in de auto en vertrekken richting Tucson. Onderweg houden we even halt op een rest area en eten er onze lunch op en rijden dan rechtstreeks naar Tucson, naar de super 8 waar we in mei ook verbleven. Eén van de eerste dingen die we moeten hebben is een bed, dus zoeken we wat adressen op als we ingecheckt zijn en rijden er naartoe. De eerste winkel is niets voor ons en de tweede, Copenhagen, is teveel van wat we graag zien, helaas ook erg duur al zitten er ook mooie betaalbare dingen bij. Hier bespreken we een bed, maar ze hebben de queen size niet in voorraad, de king wel maar die in te krap voor de slaapkamer in het appartement dus zullen we voor de queen gaan. Omdat we nog andere spullen nodig hebben spreken we af dat we de dag erna terug gaan nadat we in het appartement gemeten hebben wat waar zou passen. Nadien rijden we naar het appartementencomplex om eens te piepen hoe het er in het echt uitziet. We zien dat de buitenkant er goed uitziet, we zijn erg benieuwd naar de binnenzijde. We zien een truck staan van Carpet Cleaning en ik grap nog tegen Evy: die zijn zeker ons appartement aan het kuisen. We bekijken de nummers die op de blokken staan en zien plots iemand wuiven. Ze komt tot aan de wagen en stelt zich voor: het is Dawn met wie ik veel gemaild heb voor het appartement gehuurd te krijgen. Heel toevallig dat we elkaar hier treffen want we hadden pas de dag erna een afspraak. Ze zegt: ga maar niet binnen want ze zijn nog aan het reinigen. Mijn grap bleek dus waarheid, waar ze bezig waren was echt ons appartement !

We spreken af om 9u morgenvroeg en rijden dan verder om iets te gaan eten. Evy heeft zin in een Outback dus rijden we daar naartoe en eten weer lekker. Vervolgens naar het hotel want we zijn beide moe van de lange dag. Morgen krijgen we de sleutel van het appartement en kunnen we onze spullen daar al achter laten terwijl wij nog andere dingen moeten regelen morgen. Wat meubels bestellen, naar de bank, gewone inkopen doen, … er wachten ons nog drukke tijden !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten